Θα σε θρηνήσω όπως και όσο σου αξίζει
Θα σηκώσω τα χαλιά για να μην έχω πουθενά να σε κρύψω
Θα πάρεις την θέση σου στο πάνθεον των ανθρώπων μου
Θα αναμετρηθώ με την απώλεια
Θα εκλογικεύσω την απόρριψη
Θα αναλάβω και εκείνες τις ευθύνες που δεν μου αναλογούν, σαν γνήσιο τέκνο του πατρός μου
Θα ζήσω ξανά από κεκτημένη ταχύτητα
Θα ξεχάσω την γιορτή ή τα γενέθλια σου
Θα προσπερνάω τα τραγούδια στο ραδιόφωνο
Θα σταματήσω να γράφω για σένα
Θα ξεχάσω και τα όνειρα μας
Θα μάθω να ζω με ελιγμούς
Να αποφεύγω τις παλινωδίες
Θα περάσει ο καιρός και θα πιούμε έναν φιλικό καφέ στο κέντρο
ή θα σε συναντήσω τυχαία στο δρόμο
Ίσως σ’αναζητήσω ή ίσως μ’αναζητήσεις εσύ
Αν μονάχα τα ρολόγια μας ήταν συγχρονισμένα,
πόση ευτυχία θα αντιχούσε στον κόσμο μας;
Αν μονάχα είχαμε χωρέσει σ’ εκείνη την προσωπική αντωνυμία πρώτου πληθυντικού προσώπου
Αν μονάχα προλάβαινα να σε χορτάσω
Αν μονάχα γερνούσα μαζί σου…
Αν μονάχα δεν ήμασταν όλοι μας περαστικοί…
"Έφυγε πριν γίνει" (που λέει και η αοιδός),ε; Δεν έρχονται όλοι οι άνθρωποι στη ζωή μας για να μείνουν, citizen insane. Οπότε, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να απολαμβάνουμε τις στιγμές μαζί τους για όσο ... easier said than done, βέβαια. Στα όμορφα γινόμαστε άπληστοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν φεύγουν ... ζούμε τα δικά μας μικρά δράματα κάτω από τον ήλιο. Αλλά τα καταφέρνουμε, κι ας μη θέλουμε στην αρχή.
Story of our lives... Άλλοτε φεύγουν, άλλοτε φεύγουμε... and life goes on...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είσαι περαστικός/ή, είσαι περαστικός/ή. Τι μπορείς να κάνεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτομαι, όμως, πως, όταν δεν είσαι - μη συμπεριφέρεσαι έτσι. Εννοώ, πόσες φορές κάναμε λιγότερα από όσα θα μπορούσαμε, για να κρατήσουμε έναν άνθρωπο στη ζωή μας; Που δεν μας ήταν περαστικός.
Ίσως όμως μερικές φορές να μην έχει να κάνει με τι κάνουμε ή μπορούμε να κάνουμε εμείς. Δεν θα ήταν άλλωστε ηγεμονικό - εγωιστικό - ψυχαναγκαστικό να προσπαθούμε να κρατήσουμε κάποιον /α παρά την θέληση του /της; Δεν θα ήταν ένας ψυχολογικός εκβιασμός; Άλλωστε ποιος μας λέει οτι για εκείνα τα πρόσωπα εμείς δεν είμαστε τελικά απλά περαστικοί; It takes two to tango after all....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές σίγουρα δεν έχει σχέση με το τι κάνουμε ή μπορούμε να κάνουμε εμείς. Αλλά στο παραπάνω σχόλιό μου δεν εννοούσα να προσπαθούμε να κρατήσουμε κάποιο άτομο παρά τη θέλησή του (και πολύ σωστά το επεσήμανες, πως για εκείνο το άτομο μπορεί εμείς να είμαστε περαστικοί).
ΔιαγραφήΑυτό που ήθελα να γράψω ήταν το εξής: πως υπάρχουν φορές που δε δείχνουμε στο άλλο άτομο πόσο μας ενδιαφέρει, αποφασίζοντας εμείς για λογαριασμό του ότι θα ήταν καλύτερα για εκείνο να φύγει από κοντά μας - κι ας πεθαίνουμε για πάρτη του.
Ή, άλλοτε, από εγωισμό, δεν εκφράζουμε τα συναισθήματά μας - "για να μην πάρουν τα μυαλά του/της αέρα" - και καλά. Ανώριμο μεν, συμβαίνει δε.
Τελικά, στην ειλικρίνεια της στάσης μας απέναντι στα άτομα που μας ενδιαφέρουν αναφερόμουν. Όχι σε κτητικές ανωμαλίες.