1.3.11

Εμπιστοσύνη


Είδα ξανά το πρόσωπο που αγαλιάζει, το βλέμμα που λιώνει τους πάγους ...
Άγγιξα τη θεία δύναμη της αγάπης και ξέχασα όλα τα άσχημα που μου'χε στείλει η Τύχη.
Ευτύχησα να κλέψω δυο στιγμές και μου είναι αρκετές για να περιμένω το χαμόγελο Σου να απευθυνθεί ξανά σε μένα...

Άργησα, μα είμαι εδώ πια.

Το ξέρω...περίμενες πολύ κι υπέμεινες περισσότερα κι η συγγνώμη δεν φτάνει.
Μα μπήκε η Άνοιξη πια...κι η ευωδιά του μέλλοντος παραμερίζει κάθε γκρίζο.

Κοίτα με...κι αν δεν δεις πως αναβλύζει ο έρωτας, τότε άσε τα πάντα πίσω σου.
Κοίτα με...κι αν δεν δεις την σιγουριά που χρειάζεσαι, τότε φύγε.
Κοίτα με...
Αν μπορείς να με δεις, θα με αναγνωρίσεις.
Κι ας μην είχες προλάβει να με γνωρίσεις πριν απ'όλα...

Είμαι εδώ πια... ικανή να προσφέρω τα πάντα, να σε προσέξω σαν παιδί, να σε λατρέψω ευλαβικά, όπως λατρεύονται οι ερωτευμένοι...

Εμπιστεύσου με...