Μετά από ένα cute βράδυ Πέμπτης όπου μια bloody cocktail βραδιά είχε λάβει χώρο σε μια ταράτσα στο Γκάζι, με αστείρευτο γέλιο και βομβαρδισμό από ατάκες (πόσο ανάγκη το είχα), ξημέρωσε η Παρασκευή, όπου ο πόνος και το πρήξιμο που προκάλεσε ο κυνόδοντας μου (πάω στοίχημα ότι δεν ήταν μεταχρονολογημένη αντίδραση στην ταινία της χρονιάς), συνυπήρχαν, καθόλου αρμονικά μπορώ να πω, μ' έναν αναθεματισμένο πονοκέφαλο και μερικά δέκατα πυρετού, που μαντεύω πως ήταν τα επακόλουθα των cocktails.
Τέλειος συνδυασμός για Παρασκευή... πρησμένο μάγουλο, μαυρισμένο μάτι απ'το πρήξιμο, πονεμένος κυνόδοντας, πονοκέφαλος, πυρετός κι ένα στομάχι στα όρια της έκρηξης...
Εννοείται λοιπόν, πως το 24ωρο αυτό μπορούσες να με βρεις εναλλάξ στον καναπέ ή στο κρεβάτι...
Το Σάββατο φτάνει κι εγώ ανοίγω τα μάτια μου ελπίζοντας σε ξεπρησμένο μάγουλο...
Στον καθρέφτη αντικρίζω το ίδιο αστείο θέαμα... Λες και είχα παίξει ξύλο ήμουν...
Ξύλο σκέφτομαι κι η σύνδεση στο μυαλό μου ήταν αναπόφευκτη...
Για πολλές μέρες διάβαζα τις απειλές και όχι μόνο των διάφορων εθνικοφρόνων βαρύμαγκων σε διάφορα sites και blogs εναντίον του gay pride που γινόταν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας (ένα μικρό δείγμα εδώ: http://www.stoxos.gr/2010/05/5.html )
.
Όσο θυμόμουν τα όσα διάβασα, τόσο περισσότερο θύμωνα και πείσμωνα.
Μίσος άσβεστο κι οργή για τις κραγμένες ή μη πούστρες και λεσβίες.
Ύμνοι στα "καθαρόαιμα" ανδρικά μόρια που έχουν διεισδύσει μονάχα σε γυναικείους κόλπους και πρωκτούς...
Οι "αληθινοί άνδρες" σε πλήρη στύση...
Θίχτηκε βλέπετε το σύμβολο τους... Μα και βέβαια η φουστανέλα!
Ανήκουστο! Πως τόλμησαν οι αδερφές να λοιδορήσουν, να ντροπιάσουν έτσι το εθνικό μας σύμβολο... ;
Πως τόλμησαν να αφήσουν τέτοιες τρομερές υπόνοιες ότι κάποιος τσολιάς μας μπορεί και να 'ναι gay;
Οι τσολιάδες είναι αρσενικά καθαρόαιμα...άντρες 100% κι οι πούστηδες πρέπει να αφανιστούν από προσώπου γης!
Όσο για τις λεσβίες χρειάζονταν απλά έναν καλό πούτσο κι έναν πλαστικό χειρούργο...
Είχα θυμώσει τόσο πολύ, που παρόλο που η χροιά του pride ποτέ δε μου άρεσε, είχα αποφασίσει να πάω.
Θεωρώ δικαίωμα του καθενός, ανεξαρτήτου φύλου,γένους, φυλής, θρησκεύματος, εμφάνισης, καταγωγής, τάξης, μόρφωσης ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να κατηγοριοποιήσει τους ανθρώπους, την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως πρέπει απαραιτήτως να συμφωνώ με τις διεκδικήσεις ή τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνονται, οφείλω όμως με την προσωπική μου στάση να διαφυλάσσω το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και σίγουρα το δικαίωμα της διαφορετικότητας.
Δεν έχει σημασία η προσωπική μου σεξουαλική κατεύθυνση, ούτε αν μ' αρέσουν τα πανηγυράκια και οι υπερβολές...
Βρέθηκα στην Κλαυθμώνος γιατί προσωπικά δεν άντεχα να επιτρέψω τους εκφοβισμούς και τις απειλές να συνεχίζουν να υπάρχουν, ακριβώς την ίδια τακτική δηλαδή που αποτρέπει τον εργαζόμενο απ'το να απεργήσει και τον κρατάει όμηρο στο φλεγόμενο κτήριο που εργάζεται. Γι' αυτό άλλωστε νομίζω πως η παρέλαση άφησε μερικά λουλούδια μπροστά απ'την καμένη Marfin...
Βρέθηκα στην Κλαυθμώνος γιατί είναι πλέον θέμα περηφάνιας όχι μόνο για την Lgbtq κοινότητα, αλλά για κάθε άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του και τους γύρω του.
Και να σας πω ένα μυστικό;
Το χάρηκα το πανηγυράκι...Κι ας του λείπουν οι πολιτικές προεκτάσεις.
Μα πιο πολύ χάρηκα ότι η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά κι αυτή ήταν η απάντηση προς όλους τους πεοστυμένους εθνικόκαυλους που εν τέλει αδυνατούν να ξεχωρίσουν την βούρτσα απ'την πούτσα...και προς όλους τους δήθεν άνετους και ανοιχτόμυαλους που δεν έχουν πρόβλημα με τους gay αρκεί να μην προκαλούν...
Και περιττό βέβαια να σας πω ότι δεν άνοιξε ρουθούνι...
Και περιττό να σας πω πως είναι καλό να αρμενίζουν και μερικές βαρκούλες όταν ο κόσμος καίγεται, γιατί αλλιώς κανείς δε θα 'χε γλυτώσει απ'την Σμύρνη...
Τις καλημέρες μου...
Υ.Γ: Περιμένω σχόλια, κρίσεις κι αντιρρήσεις... και συγχωρήστε την "γλώσσα" μου, αλλά κάποια πράγματα δεν εκφράζονται ευπρεπώς!