30.1.14

Πύρρειος Νίκη


Σίγασα κάθε ήχο γύρω μου.
Έκανα τον αέρα να σωπάσει και την βροχή να στερέψει...
Περίμενα να σκοτεινιάσει και έσβησα όλα τα φώτα.
Κράτησα την ανάσα μου και έκλεισα τα μάτια μου...
Η μόνη σκέψη ήσουν εσύ κι ύστερα οι χτύποι της καρδιάς μου...
Έγειρα πίσω με τα μάτια ακόμη κλειστά.
Ανακάλεσα στη μνήμη μου την μυρωδιά σου.

Αυτός είναι ο μικρόκοσμος μου, όπου μέσα του χωράμε μόνο εμείς οι δυο.



Κραδαίνοντας τις σκέψεις μου αναρωτιέμαι ποιος θα φοβηθεί περισσότερο.
Εγώ ή εσύ;
Τρομοκράτες οι λέξεις που μας απειλούν..
Μικρά αθώα γραμματάκια... Καθ’όλα ύπουλα..
Απο το “γ” ως το “π” 12 τέρμινα.


Πύρρειος η Νίκη...