Πιο θαρραλέος απ'τον νικητή ο ηττημένος, επι τας επιστρέφει απ'την μάχη κι ο Άργος δεν είναι εκεί να γλύψει τις πληγές του.
Ο ηττημένος δεν είναι πολυμήχανος, ούτε έχει την πίστη της Πηνελόπης του.
Δεν μεταμφιέζεται σε ζητιάνο, αλλά μεταμορφώνεται σε τέτοιον.
Δεν σκοτώνει τους μνηστήρες, αλλά τον σκοτώνουν αυτοί που επιβουλεύθηκαν το βασίλειο του...
Οι ηττημένοι έχουν ίσως μόνο την αξιοπρέπεια του επιζώντος και την ανάμνηση της αίγλης τους να τους γλυκαίνει.
Κι αν τύχει ένας στους τόσους να'χει στο αίμα του την μάχη και το πείσμα του γαϊδάρου, τότε αρματώνεται ξανά και ξεκινά τ'απολεσθέντα να ανακτήσει.
Πιο θαρραλέος απ'τον νικητή ο ηττημένος, αρκεί τα όπλα να μην παραδώσει.
Νάσαι πάντα καλά....
ΑπάντησηΔιαγραφήνα γράφεις έτσι σκέτα, σαν παραμιλητο, αυτό είναι δύναμη...
η συνειδητοποίηση μιας ήττας, είναι ηχηρή απαίτηση ζωής
ν..
Ή ταν ή επί τας. Να'σαι πάντα μάχιμος. Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή