19.7.10

Αποστάσεις Ασφαλείας



Τα σώματα ευκόλως μπορούν να μένουν χώρια.
Μα οι σκέψεις διαφεύγουν πάντα του ελέγχου...
Κι οι αποστάσεις τελικώς ποτέ δεν τηρούνται.
Ίσως γι'αυτό θα 'ταν καλύτερα να κερδίζει η Άρνηση τον αγώνα με την Επιθυμία.
Γιατί η Επιθυμία ποτέ δεν αρκείται στη νίκη της...επιζητά πάντα για τρόπαιο μέχρι και την ψυχή του ηττημένου....
Ενώ αντίθετα η Άρνηση είναι αυτάρκης...
Οι απώλειες ποτέ δεν είναι μόνο παράπλευρες...
Κι ύστερα ακολουθεί το αίσθημα της Ενοχής
Κι αυτό γιατί απλώς Πόθησες
Δυστυχώς όμως κάτι που δε μπορούσε να σου ανήκει...
Έτσι, φθάνεις να εύχεσαι να είχες αφήσει την Άρνηση να νικήσει την Επιθυμία σου...
Μα τελικά όλα είναι θέμα ιδιοκτησίας...
Πόθησες κάτι που δε μπορούσε να σου ανήκει...
Κι έτσι κατάφερες να είσαι ηττημένος...
Όσο γι'αυτό που πόθησες;
Δεν ανήκει πλέον πουθενά...
Ούτε στον ίδιο του τον εαυτό...
Γι'αυτό κι οι Ενοχές θα παραμένουν...

5.7.10

Devotchka - How It Ends





Κι όταν οι συμπτώσεις γίνονται πολλές
σε κάνουν να αναρωτιέσαι μήπως τελικά υπάρχει Θεός;



Άντε καλημέρα και καλή εβδομάδα...
Με πολλά χαμόγελα αυτή τη φορά!

2.7.10

Από Μηχανής Θεοί


Στην δυσκολία λένε φαίνεται ο άνθρωπος και στα ζόρια...

Για να δούμε πόσοι άραγε μπορούν να παραμένουν ευγενικοί και νοήμονες σε καιρούς έντονης πίεσης...;

Σκέφτομαι πως τουλάχιστον αυτοί οι λίγοι που θα τα καταφέρνουν, όταν θα πέφτουμε πάνω τους, θα μας χαρίζουν ένα χαμόγελο και την ικανοποίηση ότι μεταξύ ευγενών υπάρχει αλληλοκατανόηση.


Οι πρώτοι που πέφτουν βέβαια είναι τα νεόπλουτα βλαχαδερά με παντελή έλλειψη παιδείας!

Κάτι κυράτσες λογιστηρίων, ακοινώνητες με έμφυτη τάση και εκ γενετής ροπή στην αγένεια, οι οποίες στρίμωξαν το ξεχείλωμα τους πίσω από ένα μίζερο γραφειάκι και εφόσον πλέον είχαν εξασφαλισμένο τον καλό και σίγουρο μισθό κατανάλωσαν μέχρι αηδίας και φεσώθηκαν μέχρι τα μπούνια για να καταναλώσουν ακόμη περισσότερο μέχρι κι ό,τι πιο άχρηστο κυκλοφορεί και τώρα γκρινιάζουν για τις περικοπές και την δήθεν ανέχεια τους.

Κάτι μπουρτζόβλαχοι, απαίδευτοι κληρονόμοι αγροτεμαχίων, όπου κάποτε βοσκούσαν πρόβατα και ξάφνου έσκασε δίπλα σ'αυτά η Αττική Οδός και τα οικονόμησαν για τα καλά, και τώρα που ζορίσαμε όλοι, ζορίστηκαν κι αυτοί γιατί τρέμουν στην ιδέα ότι θα επιστρέψουν στα πρόβατα και τη βοσκή τους, καθώς το χρήμα δεν απαιτεί μόρφωση για την απόκτηση του, ούτε σκληρή δουλειά, δεν είναι η ανταμοιβή των κόπων και των μόχθων, μα το έπαθλο της λαμογιάς και της ρεμούλας και ενίοτε της κωλοφαρδίας.

Ώρες ώρες θυμώνω κι αδυνατώ να συγκρατήσω το θυμό μου, ευτυχώς όμως ως από μηχανής θεός συχνά εμφανίζεται ο άνθρωπος που με ισορροπεί με την εμμονή του στην ευγένεια, τους καλούς τρόπους και την πραότητα του... και μπορεί να είναι απ'τον καλύτερο σου φίλο, τον άνθρωπο που σου φτιάχνει τον πρωινό καφέ σου ή τον περιπτερά που σταμάτησες να πάρεις τσιγάρα κι αυτός χαμογελαστός σε καλημέρισε με αληθινή πρόθεση...